ا

از یک سو بمانیم تا شهید آینده شویم ،واز دیگر سوئ باید شهید شویم تا آینده بماند هم باید امروز شهید شویم ،فردا بماند وهم باید بمانیم تا فردا شهید نشود عجب دردی ؟شه میشد امروز شهید می شودیم وفردا زنده می شودیم تا دوباره شهید شویم .

ای شهید خدایی، ابراهیم عزیز!

 نمی دانم چه شدکه خودت را میهان دل ویران شده من کردی با دنیایی از خاطرات آن روزهای عاشورایی در اسلام بر ابراهیمت مرا
به سورزمین آرزو ها بردی با خاطرات روزهای جان فشانی ات از من در راه مانده
دلبری کردی شبهای تار و ظلمانی انم را به قهرمانان دلیرگردان آسمانی کمیل گره زدی
ناخواسته عاشقت شده ام و خانه دلم را مهر و محبت تو پر کرده است…
دستم را در ستان پر مهرو محبت تو قرار می دهم!
ای قهرمان!
ازتو می خواهم در لغزش گام های زندگی دستگیرم باشی می خواهم به رنگ تو باشم و افتخار دوستی
دو طرفه با تو چراغ هدایتم گردد مرا به دوستی خود بپذیر
ونامم را در گردان های کمیل امام زمانم به نگار
من نیز به رسم رفاقت هر روز هدیه ای برای تو می فرستم …!

علي رضا جعفري فرزند شارح بزرگ نهج البلاغه وفيلسوف شرق ،مرحوم محمد تقي جعفري نقكند :
ايشان چه در ايام طلبگي وچه پس از آن ،چنان مطالعه مي كردند كه از اطراف غافل مي شدند .نقل مي كردند كه

:هنگام تحصيل در مدرسه صدر در نجف ،روزي نزديك به ظهر در حجره اي اب گوشتي بر سر چراغ بار گذاشتم وسپس مشغول مطالعه شدم پس از چندي ناگهان متوجه شدم كه طلاب مدرسه در حال شكستن درب حجره هستند ؟

با سرعت دررا باز كردم وبا حالت اعتراض خطاب به آنان گفتم :من مشغول مطالعه هستم ،چرا مزاحم مي شوي ؟!كه در حين متوجه شدم تمام حجره را دود گرفته وطلاب به تصور اينكه حجره ي من آتش گرفته است ،براي كمك ونجات من امده اند !من از فرط توجه به مطالب مورد مطالعه متوجه نشدم .

عشق ايشان به مطالعه وتحقيق تا آخرين روز هاي حياتشان نمايان بود برخي افراد كه در مسير تعلم ودانش آموزي قدم گذاره بودند،هنگامي كه در مراجعه به استاد از ايشان مي خواستند راجع به شيوي درس خواندن به آنان رهنمودي بدهند پاسخ مي دادند كه درس خواندن تنها با عشق ميسر استَ